معرفی کتاب: ایمان و تعقل
مؤلف در کتاب حاضر در صدد است ایمان گرایی ویتگنشتاین ای را با تقریر فیلیپس تبیین و بررسی کند.
اندیشه اصلی ویتگنشتاین در «رساله منطقی- فلسفی» این است که زبان، تصویری منطقی از جهان ارائه می کند. زبان یک ماهیت مشترک دارد و وظیفه آن، تنها تصویر واقع است و نمی تواند به فراسوی واقعیّت برسد. بدین سان، متافیزیک، اخلاق، دین و زیبایی شناسی را فراتر از حدّ زبان می دانست، به گونه ای که بحث و یا حتّی اندیشه دربارة آن ها بی معناست.
پس باید درباره این امور خاموش ماند. نه به این دلیل که نامعقول و مُحال اند، بلکه به این دلیل که فراسویِ دسترس زبان قرار دارند. این امور تماماً به حوزة امور ناگفتنی، امّا نشان دادنی تعلق دارند و فرد خود باید این امور رازورزانه را احساس کند و به کار بندد. این نظرگاه در اندیشة ویتگنشتاین متأخّر نیز بسط می یابد.